Kim sevmez ki oyun oynamayı. Çocukların her saniye oyun diye tutturmasina şaşırmayın... İnsan her yaşta seviyor oyun oynamayı. Küçükken bebeklerini seven, büyüyünce anne olmayı seviyor bu yüzden. Kamyonlar, spor arabalar, araba ile oynayan çocuklar, büyüyünce araba tutkunu olmuyor mu:) Hayatı Evcilik tadında yaşamak, tanıdıkmi size de. Muhakkak sorumluluklar değişiyor ama, içimizdeki çocuk hala oyun istiyor İşte... Pamuk şekerin ucuna ilişmiyor mu parmaklarınız, biraz daha toz pembe olmuyor mu hayatlarınız... Çarpışan arabalara binmek, uçurtma seyretmek... Hala masallar yok mu hayatlarimizda. İyi bir anlatıci bulunca inanmıyor muyuz bir masalın varlığına. Hatta kanmıyor muyuz anlatanin, aldatıciliğina. Evet öpünce geçmiyor belki ama, biz bile inanmıyor muyuz öpünce geçtiğine...
Biz direniyorz büyümeye... ilk oyuncağimiz aklımızda bu yüzden. Birazcik büyüsek de çocukla, çocuk olmak tam bize göre:)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder