BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ

Ölüm bir çocuğun gözünde nasıldır.  Saklanbaç gibi midir mesela? Annesini kaybeden beş yaşındaki Enes ne zaman anlayacak annesinin cennet kokusunun gittiğini.  Bir varmış, bir yokmuş diyince birileri, annesini mi hatırlayacak... Bir yokmus...! Heyecanla bekleyeni yokmus, bir varmiş diye başlayan cümlesi yokmuş. Bakmaya kiyamadiği sevdiğini getirecek annesi yokmus! Anne şefkati yokmuş!
  Ölüm yakınımizda dolaştıkça, görmezden geliyoruz. Aslında hepimiz, ölecek yaştayız!   Dua edelim, bir masalın ilk cümlesi kadar kısa olmasın hikâyemiz. Hazırlanmış beslenme çantaları olsun, fotoğraf albümünde mezuniyet balosu, sıkıca bir sarıliş olsun. İlk heyecanlari paylaşiş...Bir düğün dernek de sevgiliyi sevdiğine emanet ediş olsun. Bir torun kokusu olsun mesela. Rabbim daha geç ayirsin anneleri çocuklarından. Bir mezara çiçek koymak çok ağır.  Çiçeklerle gidilen evde şefkatli anne kucağı olsun... Minik Enes başın sağolsun...